Przetrwanie niesamowitego obrazu Ostatnia Wieczerza Leonardo jest tak samo niesamowite jak jego wizjonerstwo. W 1726 roku podjęto próbę odrestaurowania tego dzieła. Jednak skończyła się fiaskiem. W 1770 roku Giusseppe Mazza omalował większość oryginalnej części farbami olejnymi. Stefano Barezzi w 1853 roku próbował oderwać obraz od ściany - próba była nieudana, jednak oderwał obraz od bazy.

Dopiero w 1903 roku zorientowano się, że Ostatnia Wieczerza nie był namalowany farbami olejnymi, tylko temperą. Zdecydowano się oczyścić obraz z domalowanych fragmentów.Kilka lat później bomba, która wybuchła niedaleko obrazu, niemal go zniszczyła. Jednak w 1947 roku został ponownie odnowiony i oczyszczony z zabrudzeń.

Nowoczesna renowacja pokazała, że próby domalowania elementów na obrazie nie był dobrym pomysłem. Przyczyniły się one do złuszczania się oryginalnej farby. Podjęto decyzje o usunięciu wszystkich domalowanych fragmentów i przywrócenia obrazu do stanu pierwotnego z 1498 roku. To było bardzo czasochłonne zadanie z wykorzystaniem zaawansowanej technologii. Obecnie obraz jest chroniony przez systemy filtracji powietrza. Jest cały czas monitorowany i chroni go również technologia filtrowania pyłów. Ostatnią wieczerzę może zobaczyć tylko 25 osób w ciągu 15 minut.

Godziny otwarcia

• 8.15 - 18.45 – od wtorku do niedzieli
• ZAMKNIĘTE: W poniedziałki oraz 1 stycznia, 1 maja, 25 grudnia

"Ostatnia Wieczerza"

Mediolański książe, Ludovico Sforza był odpowiedzialny za arcydzieło Leonardo da Vinci "Ostatnia Wieczerza". Książe traktował Santa Maria delle Grazie jako swój kościół i chciał odzobić go aby pokazać jego moc i siłę. Oznaczało to wykonanie dzieła sztuki przez znakomitego artystę.

Leonardo rozpoczął pracę w 1495 na północnej ścianie reflektarza. Ukończył obraz trzy lata później. Był on o wymiarach 4.5x8.8m. Wbrew powszechnej opinii, nie był to fresk, który wymagał szybkiej pracy aby zdążyć przed zaschnięciem mokrego tynku. Leonardo nie lubił się śpieszyć, więc zmienił zdanie i zaprojektował nowy obraz używając tempery (farby na bazie jajka)

Niestety, Leonardo popełnił tym razem błąd. Jego bazą do tego obrazu była smoła i mastyks, które nie zachowywały pigmentu farby tak dobrze, jakby się spodziewał. Jednak względy estetyczne wzieły górę. Leonardo stworzył swoją niesamowitą wizję używając gwoździa w ścianie i rozciągając sznurki. Wszystko po to, aby upewnić się, że obraz będzie idealny.

Temat dzieła Leonardo był bardzo powszechny we wszystkich kościołach. Jednak celem mistrza było stworzenie w "Ostatniej Wieczerzy" nuty dramatyzmu, poprzez dokładne oddanie jednego momentu, kiedy Jezus ogłosił, że jeden z jego uczniów do zdradził. To, co widzimy na obrazie, to fala szoku przeszuwająca wszystkie postaci. Leonardo przedstawia wszystkich bohaterów w linii prostej nie bez powodu - to daje każdemu należyta uwagę.

Mówi się, że mistrz wykorzystał w obrazie twarze osób, które już gdzieś widział. Judasz mógł być prawdziwym człowiekiem, np. lokalnym więźniem lub kryminalistą. Ważnym elementem jest to, że Leonardo nie stawia Judasza z dala od reszty - jest na równi ze wszystkimi innymi bohaterami. Na obrazie jedynie Judasz nie wygląda na zszokowanego faktem zdrady.

Adres

Piazza Santa Maria delle Grazie 2, Mediolan

Jak tam dotrzeć?

• Metro: Linia 2: Conciliazione
• Tramwaj: Lina 16: S Maria delle Grazia